Wednesday, March 21, 2007

Call me Snake


Lebbercherrie's favoriete acteurs mogen dan wel De Niro en Pacino heten, Lebbercherrie heeft een boon voor Kurt Russell. Je kan zeggen dat hij mijn favoriete all-time actie held is. Voor mij schittert zijn ster in het pantheon van onvergetelijke film-hard-asses tussen Scarface en Mr Blonde (Vic Vega). Snake Plissken. Proef de naam. Fantastich toch?
Veel mensen die EFNY (Escape From New York), de geboorte van Snake, goed vonden, vinden EFLA (Escape from LA, iets dat tussen een sequel en een remake zit) een absolute flop. Ik niet. Na behoorlijk teleurstellende films als Big Trouble in Little China, en de Lethal Weapon copie Tango And Cash (die misschien toch nét dat tikkeltje onderschat is als leuke zaterdagavondfilm) is het voor mij een tweede hoogtepunt in 's mans carrière. Het scenario is opnieuw compleet van de pot gerukt, Snake is nog gemener (lekkerrr) en de explosies groter en luider. Dit is geen fijngevoelige film, dit is een comics-book gewijze orgie van geweld en one-liners. En het is nét die camp die me zo aantrekt aan de films.
Voor 1996 (EFLA) heeft Russell enkel nog Tombstone als vermeldenswaardige film gedraaid, en ik dacht dat ik het nooit ging zeggen, maar de Russell wordt compleet in de schaduw gezet door een voor 1 keer in zijn luizige carrière zeer puik spelende Val Kilmer (zijn cameo in True Romance buiten beschouwing gelaten).
Soldier was een laatste poging om opnieuw de actieheld uit te hangen maar het resultaat is...pijnlijk. En dan druk ik me nog zacht uit.
Ik zat dus een beetje op mijn honger, qua Kurt Russell in een goeie rol in een goeie film te zien, het liefst dan nog met een hoog camp-gehalte, en als het even kan als "bad guy". "Het wordt tijd dat onze Russell nog eens een goeie rol te pakken krijgt" mompelde ik af en toe in mezelf. Sindsdien wil er niemand meer naast mij zitten op de trein, doch soit.
Ondertussen hadden Tarantino en in veel mindere mate Rodriguez zich aangediend als providers van mijn favoriete tongue-in-cheeck-geweld-films (alles van Tarantino, zelfs de louter door hem geschreven films en El Mariachi, Desperado en Sin City zijn bij mijn favorieten).
Toen echter bekend raakte dat Grindhouse, de nieuwste productie van voornoemde twee regisseurs zich louter op camp en exploitation zal richten, werd ik al lichtjes extatisch. En wie speelt de rol van "a psycho named Stuntman Mike, who stalks and kills beautiful women with his car"? Inderdaad. Goeie ouwe Kurt Russell.
Eindelijk....

8 comments:

Anonymous said...

Tot mijn grote spijt heb ik deze film al een dozijn keer mogen bekijken samen met mijn lieftallige echtgenoot en ik vind er echt helemaal niks aan, na 5 minuten lig ik zelfs al te snurken in mijn zetel

Lebbercherrie said...

Gij ligt bij bijna alles na 5 minuten te snurken in de zetel...zelfs bij uw eigen films!

Anonymous said...

Hierbij moet ik uw echtgenote bijtreden,deze film is een flauw afkooksel van de eerste,die wel grensverlegend was.
Alleen al de muziek was een adrealinestoot waard.
En nu we toch bij films zijn,mijn favotiet is:higlander 1 en drie, gewoon grensverleggend,ikzelf heb mij zelf hetzelfde zwaard gekocht,hebt gij plissken zijn oorlapke? ik denk het van niet.

Anonymous said...

ooglapje

Lebbercherrie said...

I said...call me Snake.

Zimbob said...

Hoezo 'Big trouble in little China' slecht? Het is de puurste kitsch die Russel ooit heeft gemaakt. Big trouble op uw little bakkes ja.

Is't eten nog nie gereed?

Lebbercherrie said...

Big trouble in little China is een megascheet in een baby-bottle!

Een Zidane oep a wezen, seffes zie!

Ann Timmermans said...

De Niro
Pacino
Vigo Mortensen
Johnny Depp

vind ik het beste te pruimen.
(en ja, t'is toevallig dat het lekkere binken zijn)