Onnozelaar

Goede tijden, slechte tijden.

Een goed cartoonist, of laat ons zeggen, een vooruitziend cartoonist, zorgt voor een reserve aan cartoons. Bij onvoorziene omstandigheden zoals ziekte, writer's block of kater pleurt hij gewoonweg een van zijn reserves te grabbel, en pakt zijn sores van dat moment aan.

Tot voor kort was ik niet zo'n cartoonist. Ik was het soort dat de ochtend van zijn deadline wanhopig staat te klungelen aan zijn p.c. om toch maar iets gepubliceerd te krijgen. Daarbovenop heb ik recent een zwaar geval van writer's block te verhapstukken gehad, waardoor ik zefs al mijn oude ideeën er door gejaagd had. Geen aangenaam gevoel. Steeds vreesde ik de deadline en begon te zweten als een otter. Just like old times.

Tot voor kort, inderdaad. Nu heb ik de laatste dagen een aantal cartoons getekend waar ik zeer tevreden over ben, zelf één of twee waar ik fier op ben.

Nu overvalt me echter een ander soort angst; wat als ... iemand anders hetzelfde idee krijgt en het eerder dan mij publiceert? Het is niet zo'n bizarre gedachte hoor, vraag maar aan deze jongen. Ooit hebben wij tesamen een hele reeks cartoons getekend over moslima's en smurfen, en Lectrr deed nadien hetzelfde. Maar hij heeft eerder gepubliceerd dan wij, heeft ons niet geplagieerd (hoe kon hij, ze waren nooit gepubliceerd) dus verdient hij alle eer. Meer nog, ik vind het een puik cartoonist en zijn vestimentaire keuzes steun ik. Ja, ook ik draag occasioneel in het dagelijks leven Hawaï-hemden. Iets op tegen?

Daarboven ben ik ook een aandachtshoer. Yup, ik geef het toe. Een blog, een groot bakkes, altijd de grappigen willen uithangen; de basispsychologie leert mij dat ik bovenal door iedereen graag gezien wil worden. Geen slecht gezelschap, er zijn er nog zo. Maar ik zit dus op een hele hoop funny shit die ik zo snel mogelijk wil publiceren om me te laten bewierroken.

Is er een oplossing voor? Neen. Gewoon voortdoen als anders. Elke zondag posten, en mijn aandachtshoereren temperen. En stoppen met zagen. Er zijn ergere dingen in de wereld.

To Mac or not to Mac

Enkele jongens en meisjes onder jullie zijn er al van op de hoogte, maar Lebbercherrie is zijn pc beu. Nu, het bakske is aan vervanging toe, hoor, daar niet van. Maar ik zou niet alleen een nieuwe willen kopen, maar ook compleet van systeem veranderen. Yup, Lebber wil een Mac. Nu heb ik al zoveel ervaring met Mac's als Moeder Theresa met rimmen (zoek het op), en het is hier dat juliie me kunnen helpen. Ik heb, wegens redenen die ik zelf niet goed kan verklaren, mijn zinnen gezet op de volgende:
1GB memory
250GB hard drive1
8x DL SuperDrive
ATI Radeon X1600 graphics , en dit allemaal met een 20-inch schermpje. Hij zou voornamelijk moeten dienen als huis-, tuin- en keukencomputer (e-mails, internet, MSN-consoorten) maar zou ook krachtig genoeg moeten zijn om Photoshop en misschien ook Illustrator te draaien. Het is nog niet zeker dat er één komt, maar mijn lief vrouwtje is er ook van overtuigd dat de oude aan vervanging toe is. Zij denkt echter dat een laptop plaatsbesparender zal zijn. Mmmh, tot ik er mijn scanner-printer ga aanhangen. Ik pleit dus voor een desktop, en dit ook om de prijzen te drukken. Want eerst komen de verbouwingen, en als er iets overschiet, gaan we er misschien één halen, misschien. Wie helpt mij? Wie heeft ideeën? Wat moet ik zeker binnenhalen, en wat niet?

Bezinning

Zet jullie allemaal in een cirkel en houd elkaars handen vast; we gaan het hebben over onze gevoelens.

Fuck off!

Neen, gasten, efkes serieus nu. Zoals jullie vast gemerkt hebben, lag mijne site er hier een tijdje heel stillekes bij. Door onvoorziene omstandigheden was ik genoodzaakt om me met mijn huishouden bezig te houden ipv met jullie. Ik weet dat jullie dat begrijpen.

Nu, het is echt heel tof om voor jullie te tekenen en te bloggen en wat weet ik allemaal, maar ik zal het toch een beetje kalmer aan moeten doen. Zo'n cartoon maakt zich niet vanzelf, en ik moet het dan ook nog eens doen tussen de soep en de patatten. Het is niet ongewoon dat ik mijn pc opzet, vijf minuutjes werk, weggeroepen word door mijn vaderlijke plicht en 's avonds om negen uur doodmoe de pc terug uitzet zonder eraan verder gewerkt te hebben. Dat was de gewone gang van zaken. Vanaf vandaag komt daar ook nog eens verbouwen, verhuizen en installeren bij. Ook heb ik soms eens een off-periode, waarbij er creatief niet veel vloeit. Dan moet ik teruggrijpen naar mijn oude ideënboekjes, maar die zijn ook bijna uitgeput.

Duuus, om een lang verhaal kort te maken, het zal in het beste geval vanaf nu een cartoon per week worden. Of dit ooit terug gaat opgevoerd worden naar twee a drie per week, zal er een beetje vanaf hangen.

Bekijk het op deze manier: een hele week werken aan 1 cartoon ipv een stuk of drie kan alleen maar betekenen dat ik er langer aan zal kunnen werken en dat kan hem alleen maar ten goede komen.

Indien er echter fans zijn die willen komen kuisen, strijken en koken zodat ik kan verder cartoonen, email mij op lebbercherrie@hotmail.com.

Uw webmaster (rrrrrrrr, master, rrrrrrrrrr)

Aanstormend talent

Ik presenteer u het werk van een jonge artiest, eentje die volgens mij later wel eens potten zou kunnen breken; mijn zoon Ruben! Hiernaast één van zijn allereerste werken. Zijn stijl is fauvistisch, jazelfs hyperkinetisch te noemen en hij schuwt er zich niet voor om één te worden met zijn materiaal. Letterlijk. Hij proeft de kleuren. Is het performance? Ik kan u alleen het grafische restant van zo'n sessie meegeven, maar zelfs hieraan kan u zien dat deze jongeman het nog ver zal schoppen.

Intimidatie

Ja, oke, het gebeurt niet dikwijls. Maar vond het grappig. De wedstrijd blijft trouwens lopen tot iemand het raadt. Ik vat de tips nog eens samen: een hippie in een VW busje, het is geen Europese reeks, en "fabuleus en pluizig".

Gokken maar!

Snelle scan van een snelle schets

Aangezien ik niet altijd evenveel tijd heb om jullie te verwennen met geheel ingekleurde cartoons, voeg ik er af en toe een "ruwe" aan toe. Misschien dat ik ze ooit wel eens inkleur, maar dat zal niet voor morgen zijn. Bon, deze legt zichzelf eigenlijk uit. Vaak heb je als tekenaar problemen om iets op papier te zetten dat de beelden in je hoofd benadert. In mijn hoofd teken ik even exact en prachtig als Leonardo Da Vinci, in het echt...Mja, je ziet het he. Bon. Volgende week misschien een vettiger mopje. 't Is lang geleden.

Boer met dorst

Een snelle scan van een snelle schets uit...u raadt het nooit... mijn schetsboek. Ik noem het Boer Met Dorst. Heb me nu drie Photoshop-gidsen binnengehaald, en zal opnieuw Photoshoppen, en u kan meegenieten (ahem?) van de evolutie. Dat belooft.