En wat leest mijn lodderig oog nu op de site van de stripspeciaalzaak?
"Ook alweer zo lang geleden, in oktober en november 2006, schreven we een eerste keer over de afgeleide verstripping van Stephen Kings The Dark Tower, een cyclus van zeven boeken dat verspreid over vijfentwintig jaar verscheen waarvan het laatste in 2004. De cyclus wordt wel eens bestempeld als zijn magnum opus en gaat over Roland Deschain die in een wereld vol oude techologie en dodelijke nieuwe magie op zoek is naar de Donkere Toren. De comicadaptatie wordt begin 2008 door Uitgeverij L als De Donkere Toren vertaald. De eerste bundeling, De Jonge Jaren van de Scherpschutter, telt 192 pagina's. In deze afgeleide gaat het over de belevenissen van de jonge jaren van Roland waarnaar in de boeken slechts wordt verwezen. Tekenaar van dienst is Jae Lee (WildCATS, Hellschock). Het verhaal is bedacht door King himself in samenwerking met King-kenner Robin Furth. Peter David werkte het uit tot een volwaardig scenario. Zijn carrière omspant nagenoeg twee decennia vol gepubliceerde boeken (een vijftigtal waaronder een deel boeken van Star Trek en Babylon 5), film- en tv-scripts, kortverhalen en comics (onder meer twaalf jaar lang The Incredible Hulk, maar ook voor Wolverine, het futuristische Spider-Man 2099, Captain Marvel,...). De stripversie verschijnt in negen Europese landen in vertaling. Een internetforummer omschreef The Dark Tower als volgt: "Een Clint Eastwood-achtige figuur trekt door een soort van Mad Max/Koning Arthur-wereld op zoek naar de Donkere Toren (zijn heilige graal) en krijgt tijdens zijn queeste hulp van enkelingen die hij wegplukte uit 'onze wereld'. Voor mij bevatte deze reeks onvergetelijke personages. Als je veel tijd hebt en houdt van fantasy en western, dan is dit een aanrader. King geeft in de boeken toe dat hij het idee voor deze reeks kreeg na het zien van The Good, The Bad & The Ugly (de befaamde spaghettiwestern van Sergio Leone met Clint Eastwood als The Good) als jongeman. Vijfendertig jaar later vervolledigde hij zijn magnum opus met verve."
Translation: In a nutshell; Dutch translation of the comic-adaptation of The Dark Tower, called The Young Years of the Gunslinger, by Stephen King is planned for the start of 2008. Artist is Jae Lee, script by Stephen King, Robin Furth and Peter David. Apparantly is already on the market in the USA. Haven't heard about it. Yet. But will check it out if it becomes available here. Must see the art before I'll buy.
Sunday, August 26, 2007
Saturday, August 18, 2007
Storm te land, ter zee en in de ruimte
Wat leest mijn lodderig oog in de nieuwsbrief van de stripspeciaalzaak?
"Vandaag presenteren we de cover van Storm 23: De Navel van de Dubbele God dat in september verschijnt, het eerste verhaal door een nieuw team na de dood van Don Lawrence. De lezers van het Nederlandse maandblad Myx konden het verhaal in exclusieve voorpublicatie lezen. Maar slechts enkele platen in maandelijkse porties hielpen niet om het verhaal in goede orde te volgen. Dan liever een album die we beslist in één ruk zullen uitlezen. Martin Lodewijk schrijft nog steeds het scenario. Nederlanders Romano Molenaar (die zijn sporen verdiende in de comicsindustrie) en inkleurder Jorg de Vos laat het kleurrijke sf-trio Storm, Roodhaar en Nomad opnieuw op de mensheid los. Het verhaal: "Uit een van de vele tempels die Pandarve rijk is, wordt een zeer bijzonder relikwie gestolen. Een reusachtig groen juweel dat bekend staat als De Navel van de Dubbele God. De priesters van de Dubbele God bieden Storm, Roodhaar en Nomad een beloning aan voor het terugbrengen van de Navel. Een niet geheel ongevaarlijke opdracht die ze echter, overgehaald door hun lege beurs, aanvaarden. Zonder het te vermoeden komen ze hierdoor tegenover een oude bekende te staan, want de relikwie is geroofd door Boforce, de ter dood veroordeelde, maar ontsnapte moordenares uit de Wentelwereld. In de heilige brugstad Skeggenesse is zij inmiddels haar eigen godsdienst begonnen als draagster van de Navel van de Dubbele God en haar toegewijde aanbidders zullen haar tot het uiterste verdedigen." Zo hoor je het van de uitgever."
Translation: In september Storm, volume 23 will hit the stands, the first volume following the death of grandmaster Don Lawrence. The comic will be drawn by Romano Molenaar (that was already commonly known) but now the storyline has become known as well; featuring an old time nemesis Boforce, who stole an ancient relic and gathered a following of fanatics around her, while Storm , his girlfriend Roodhaar (in English Ginger I believe) and good friend Nomad are hired to retrieve the relic. The cover is the one you can see here. Yummy! And since Storm was the first series of comics I ever started collecting (little boys, spaceships and half-naked women, a combination you cannot beat) yours truly will own a copy as soon as possible. Stay tuned for a review.
"Vandaag presenteren we de cover van Storm 23: De Navel van de Dubbele God dat in september verschijnt, het eerste verhaal door een nieuw team na de dood van Don Lawrence. De lezers van het Nederlandse maandblad Myx konden het verhaal in exclusieve voorpublicatie lezen. Maar slechts enkele platen in maandelijkse porties hielpen niet om het verhaal in goede orde te volgen. Dan liever een album die we beslist in één ruk zullen uitlezen. Martin Lodewijk schrijft nog steeds het scenario. Nederlanders Romano Molenaar (die zijn sporen verdiende in de comicsindustrie) en inkleurder Jorg de Vos laat het kleurrijke sf-trio Storm, Roodhaar en Nomad opnieuw op de mensheid los. Het verhaal: "Uit een van de vele tempels die Pandarve rijk is, wordt een zeer bijzonder relikwie gestolen. Een reusachtig groen juweel dat bekend staat als De Navel van de Dubbele God. De priesters van de Dubbele God bieden Storm, Roodhaar en Nomad een beloning aan voor het terugbrengen van de Navel. Een niet geheel ongevaarlijke opdracht die ze echter, overgehaald door hun lege beurs, aanvaarden. Zonder het te vermoeden komen ze hierdoor tegenover een oude bekende te staan, want de relikwie is geroofd door Boforce, de ter dood veroordeelde, maar ontsnapte moordenares uit de Wentelwereld. In de heilige brugstad Skeggenesse is zij inmiddels haar eigen godsdienst begonnen als draagster van de Navel van de Dubbele God en haar toegewijde aanbidders zullen haar tot het uiterste verdedigen." Zo hoor je het van de uitgever."
Translation: In september Storm, volume 23 will hit the stands, the first volume following the death of grandmaster Don Lawrence. The comic will be drawn by Romano Molenaar (that was already commonly known) but now the storyline has become known as well; featuring an old time nemesis Boforce, who stole an ancient relic and gathered a following of fanatics around her, while Storm , his girlfriend Roodhaar (in English Ginger I believe) and good friend Nomad are hired to retrieve the relic. The cover is the one you can see here. Yummy! And since Storm was the first series of comics I ever started collecting (little boys, spaceships and half-naked women, a combination you cannot beat) yours truly will own a copy as soon as possible. Stay tuned for a review.
Sunday, August 12, 2007
Fame
Bij deze is het ook tijd dat ik eens wat vakantie neem. Zegge en schrijve ....euh...3 weken. Waarschijnlijk check ik af en toe wel nog eens mijn blog, maar voor verse content zal u effe moeten wachten. Ook nog wat fotos van mijn eindelijk afgewerkte zolder waar ik o zo fier op ben. Slukes.
Translation: I'm taking a holiday of three weeks; will check on my blog once in a while, but fresh content will only be back after my holiday. Also included, some pictures of my finally renovated attic, and I'm so proud of it. (Oh, and Naft translates to Petrol, which should explain the joke)
Ruben's room:
Ben's room:
Hoe zag het er voorheen uit? Zo! (How did it look like before? Look at the first picture in the link, that's how.)
Tuesday, August 07, 2007
Cheap Thrills
Patrick, onzer aller sympathieke stripboekverkoper, maakte er mij onlangs attent op dat hij een grote lading tweedehands strips ging binnekrijgen. Of er iets goeds tussenzat wist hij niet, maar het kwam van een verzamelaar, dus wie weet? 's Maandagochtends, om kwart voor elf, een kwartier voor openingstijd, stond er dus een nerveuze Lebbercherrie te draaien voor de Koeritza, enkel gewapend met 100 euro en een grote draagtas. De 100 euro was tevens onmiddellijk mijn grens. Ik had plechtig beloofd om deze totaalprijs niet te overschrijden. Ding ding, de deuren zwaaien open, en onmiddellijk stortte ik mij op een tiental stapels strips van elk zo'n 50 cm hoog. Dra was ik vergezeld van drie vier andere verzamelaars die verwoed aan het sorteren en het zoeken waren. Er werd niet veel gezegd, hier heerste opperste concentratie; terwijl men zijn eigen stapel doorliep hield men koortsachtig de stapel naast zich in het oog, de concurrentie zou toch maar eens stoten op die schat aan strips die je net zocht. De prijs was ook fantastisch; 2.5 euro per strip en 10% van het totaal. Which was nice.
Even keek ik op en gooide een haastige blik op de hoge kasten aan de muur. Tussen 2 verhaaltjeselpees van Suske en Wiske trok een bepaalde hoes mijn aandacht. Ik dacht eerst dat ik droomde, was dat niet Cheap Thrills, van Janis Joplin , getekend door Robert Crumb getekend? Kon niet, ik had die nog maar alleen in catalogi en boeken over Crumb gezien, never ever the real stuff.
Maar ondertussen moest ik dan wel ook vliegensvlug door al die stapels zoeken, links én rechts spioneren, en bovenal die Crumb, die volgens Patrick dan ook nog eens een échte originele eerste persing zou zijn (twijfel eraan, doch soit) in het oog houden.
Maar ladies and zjentelmen, ik heet niet voor niks Lebbercherrie, ziehier de vangst; 27 tweedehandse strips, 1 nieuwe, 1 oude lp en dat allemaal onder de honderd euro. Faut le faire.
Back by dope demand; the translation: short summary, I took the day off to go to a sale of second hand comics and scored 27 second-hand comics (most of them turned out to be first editions), 1 new one (top right corner) and the lp Cheap Thrills, by Janis Joplin, whose sleeve was designed by Robert Crumb. And this all under 100 Euro. Don't know how much that is in dollars, too lazy to find out. Keep in mind that comics are much cheaper in America then over here. Any way, a feat not easily accomplished, but Patrick, the shopkeeper of www.koeritza.be gave me a reduction. That's how they get you to keep coming back.
Even keek ik op en gooide een haastige blik op de hoge kasten aan de muur. Tussen 2 verhaaltjeselpees van Suske en Wiske trok een bepaalde hoes mijn aandacht. Ik dacht eerst dat ik droomde, was dat niet Cheap Thrills, van Janis Joplin , getekend door Robert Crumb getekend? Kon niet, ik had die nog maar alleen in catalogi en boeken over Crumb gezien, never ever the real stuff.
Maar ondertussen moest ik dan wel ook vliegensvlug door al die stapels zoeken, links én rechts spioneren, en bovenal die Crumb, die volgens Patrick dan ook nog eens een échte originele eerste persing zou zijn (twijfel eraan, doch soit) in het oog houden.
Maar ladies and zjentelmen, ik heet niet voor niks Lebbercherrie, ziehier de vangst; 27 tweedehandse strips, 1 nieuwe, 1 oude lp en dat allemaal onder de honderd euro. Faut le faire.
Back by dope demand; the translation: short summary, I took the day off to go to a sale of second hand comics and scored 27 second-hand comics (most of them turned out to be first editions), 1 new one (top right corner) and the lp Cheap Thrills, by Janis Joplin, whose sleeve was designed by Robert Crumb. And this all under 100 Euro. Don't know how much that is in dollars, too lazy to find out. Keep in mind that comics are much cheaper in America then over here. Any way, a feat not easily accomplished, but Patrick, the shopkeeper of www.koeritza.be gave me a reduction. That's how they get you to keep coming back.
Monday, August 06, 2007
Meanwhile, in a shop downtown...
Holy Shit! Heb ik vandaag een slag geslagen in de stripwinkel! Kan jullie nog niet teveel vertellen, want er hoort een zeer leuke foto bij, en voorlopig krijg ik die nog niet online (wegens ontbrekende hardware, en yadayadayadayada), maar ben er zo over opgewonden dat ik er haast niet over kan zwijgen. Was de winkel nog maar net uit, of ik had al een sms naar Zimbob gestuurd (ja, wij zien elkaar buiten het internet, en neen, ge moogt niet mee), maar die zal dus efkes moeten helpen de verassing te bewaren. Om het even te beschrijven, ik voelde me even Vincent Vega die het koffertje van Marsellus Wallace heeft opengeklikt.
JULES : We happy?
No answer from the transfixed Vincent.
JULES : Vincent!
Vincent looks up at Jules.
JULES : We happy?
Closing the case.
VINCENT : We're happy.
Sunday, August 05, 2007
Communicatie
Thursday, August 02, 2007
Tid Con Fy, of een kijk in mijn warrig brein
Eentje uit de oude doos; toen mijn schrijfsels nog via e-mail de wereld rondgingen:
Beste medemensen, vaak kent u mij van op het werk, café, studie of gelijk welk ander domein. Mijn verstrooidheid en vergeetachtigheid is u vast al eens opgevallen. Het kan zijn dat ik een hele uitleg zit te doen over ingewikkelde zaken zoals politiek, vrouwen, brouwprocessen, spelling, om dan plots een fout van jewelste te maken, of geheel de draad kwijt te geraken.
Een van derecentste fouten was weer een kanjer van formaat. Ik noemde de inwoners vanNoorwegen 'Noorwegenezen'. Jaja. Wim 'ik-zet-de-puntjes-op-de-i' De Troyer. Vaak verlies ik papieren (hoe belangrijker hoe sneller) vergeet ik afspraken, benniet in staat telefoonnummers en data te onthouden, en je kan er vergif op innemen dat ik soms mijn eigen leeftijd vergeet en hem zit uit te rekenen als je er naar vraagt. Vaak heb ik hele kamers omgekeerd op zoek naar officiële documenten, belangrijke afspraken totaal genegeerd, en ben zelfs ooit mijn broek vergeten aan te doen alvorens de kleedkamer van desportzaal te verlaten. Telkens met rode koontjes. Ik heb dus wat men noemt een geheugen als een zeef. Volgens sommigen is dit te wijten aan mijn alcohol-inname, volgens anderen ligt het aan mijn dromerige natuur.
Aan de andere kant ben ik in staat om nutteloze weetjes feilloos op teslaan in mijn geheugen. Ik heb een archief van wel duizenden moppen, herinner mij de synopsis van honderden films en boeken, vaak soms zelfs gehele lappen dialoog, en dit zonder er enige moeite voor te doen. Geef mij een Sorcese-film, laat hem mij éénmaal zien, en ik kan hem je compleet navertellen, en kan zelfs vlotjes en voor negentig procent correctquoteren. Als kind hebben mijn ouders mij eens meegenomen naar een toneelstuk; en op de weg terug heb ik het hele stuk zonder fout nagespeeld; ik herinner mijn u zelfs nog enkele personage's en uitspraken. Het moet een hel geweest zijn, mij als kind hebben.
Het ergste geval van nutteloze informatie is echter wel het volgende. Herinnert u zich nog Fort Boyard? Toen dit vroeger op de toenmalige BRTwerd uitgezonden moet ik niet veel ouder geweest zijn als negen à tien jaar. De kandidaten van de allereerste aflevering moesten zich door een doolhof wurmen om een in zand geschreven boodschap te vinden alvorens deze werd weggespoeld. Daarna moesten ze nog iets met deze boodschap gaan aanvangen met kanonskogels op een veld van letters. Bon, "hoogst oninteressant" hoor ik u zeggen. Niet helemaal. Want nu, ongeveer zestien jaar later herinner ik mij nog exact wat er geschreven stond: TID CON FY. Erg he?
Het wordt dan nog erger als je met mij een spelletje Trivial Pursuitspeelt. Wie was koning van Spanje in 1632? Geen idee. Maar vraag me wie stunt-double was voor Martin Sheen in Apocalypse Now? Emilio Estevez. Een vraagje dat twee jaar gelden veilig is opgeborgen in mijn achterhoofd? Geen probleem, ik heb de mentale nota hier. Vaak word ik ervan beschuldigd de vraagjes en antwoorden van dit kennisspelletje uit het hoofd te leren. Helaas, pindakaas.
Het is vaak frustrerend voor mensen in mijn omgeving; ik ken denummerplaat van je ex haar wagen rats uit het hoofd, maar vergeet de naam van je huidige vriendin. Ik weet de naam en de cup-maat van die del die je ooit in 1995 in een zatte bui aan de toog van café "Het Ontbrekende Schaap" hebt binnengedaan, maar vergeet je huisnummer en de naam van je kinderen. Ik onthoud dat je Les Claypool de beste bassist van de hele wereld vindt, maar vergeet dat je kleurenblind bent. Ik onthoud waar je woont, maar waar je werkt kan ik me met de beste wil van de wereld niet herinneren. Ik weetwat we tegen elkaar zeiden de eerste keer dat we elkaar leerden kennen, maar vergeet waar we vorige week hebben gegeten. Ik herinner me exact wat we tegen elkaar vertelden in de bar van een jeugdherberg in London, maar vergeet steeds hoe je katten heten.
Mijn geheugen is half spons, half vergiet. Nuttige informatie moet al echt zestien keer door mijn cortex geramd worden eer er iets van blijft hangen, en dan schrijf ik het best nog eens op, op een papiertje dat dan ergens opgeborgen wordt waar ik het nooit meer zal vinden. Vertel mij één keer een mop over een leeuw, een konijn, een giraf en een gorilla, en verdomme, ik zal ze na twee jaar nog kennen.
Dus als u mij nog eens verdwaasd, verward en hopeloos verloren op straat ziet ronddwalen, neem mij bij de hand en leid mij huiswaarts, ik kan erecht niet aan doen. Ik zal u dan die mop van de gorilla, het konijn, de leeuw en de giraf vertellen.
Beste medemensen, vaak kent u mij van op het werk, café, studie of gelijk welk ander domein. Mijn verstrooidheid en vergeetachtigheid is u vast al eens opgevallen. Het kan zijn dat ik een hele uitleg zit te doen over ingewikkelde zaken zoals politiek, vrouwen, brouwprocessen, spelling, om dan plots een fout van jewelste te maken, of geheel de draad kwijt te geraken.
Een van derecentste fouten was weer een kanjer van formaat. Ik noemde de inwoners vanNoorwegen 'Noorwegenezen'. Jaja. Wim 'ik-zet-de-puntjes-op-de-i' De Troyer. Vaak verlies ik papieren (hoe belangrijker hoe sneller) vergeet ik afspraken, benniet in staat telefoonnummers en data te onthouden, en je kan er vergif op innemen dat ik soms mijn eigen leeftijd vergeet en hem zit uit te rekenen als je er naar vraagt. Vaak heb ik hele kamers omgekeerd op zoek naar officiële documenten, belangrijke afspraken totaal genegeerd, en ben zelfs ooit mijn broek vergeten aan te doen alvorens de kleedkamer van desportzaal te verlaten. Telkens met rode koontjes. Ik heb dus wat men noemt een geheugen als een zeef. Volgens sommigen is dit te wijten aan mijn alcohol-inname, volgens anderen ligt het aan mijn dromerige natuur.
Aan de andere kant ben ik in staat om nutteloze weetjes feilloos op teslaan in mijn geheugen. Ik heb een archief van wel duizenden moppen, herinner mij de synopsis van honderden films en boeken, vaak soms zelfs gehele lappen dialoog, en dit zonder er enige moeite voor te doen. Geef mij een Sorcese-film, laat hem mij éénmaal zien, en ik kan hem je compleet navertellen, en kan zelfs vlotjes en voor negentig procent correctquoteren. Als kind hebben mijn ouders mij eens meegenomen naar een toneelstuk; en op de weg terug heb ik het hele stuk zonder fout nagespeeld; ik herinner mijn u zelfs nog enkele personage's en uitspraken. Het moet een hel geweest zijn, mij als kind hebben.
Het ergste geval van nutteloze informatie is echter wel het volgende. Herinnert u zich nog Fort Boyard? Toen dit vroeger op de toenmalige BRTwerd uitgezonden moet ik niet veel ouder geweest zijn als negen à tien jaar. De kandidaten van de allereerste aflevering moesten zich door een doolhof wurmen om een in zand geschreven boodschap te vinden alvorens deze werd weggespoeld. Daarna moesten ze nog iets met deze boodschap gaan aanvangen met kanonskogels op een veld van letters. Bon, "hoogst oninteressant" hoor ik u zeggen. Niet helemaal. Want nu, ongeveer zestien jaar later herinner ik mij nog exact wat er geschreven stond: TID CON FY. Erg he?
Het wordt dan nog erger als je met mij een spelletje Trivial Pursuitspeelt. Wie was koning van Spanje in 1632? Geen idee. Maar vraag me wie stunt-double was voor Martin Sheen in Apocalypse Now? Emilio Estevez. Een vraagje dat twee jaar gelden veilig is opgeborgen in mijn achterhoofd? Geen probleem, ik heb de mentale nota hier. Vaak word ik ervan beschuldigd de vraagjes en antwoorden van dit kennisspelletje uit het hoofd te leren. Helaas, pindakaas.
Het is vaak frustrerend voor mensen in mijn omgeving; ik ken denummerplaat van je ex haar wagen rats uit het hoofd, maar vergeet de naam van je huidige vriendin. Ik weet de naam en de cup-maat van die del die je ooit in 1995 in een zatte bui aan de toog van café "Het Ontbrekende Schaap" hebt binnengedaan, maar vergeet je huisnummer en de naam van je kinderen. Ik onthoud dat je Les Claypool de beste bassist van de hele wereld vindt, maar vergeet dat je kleurenblind bent. Ik onthoud waar je woont, maar waar je werkt kan ik me met de beste wil van de wereld niet herinneren. Ik weetwat we tegen elkaar zeiden de eerste keer dat we elkaar leerden kennen, maar vergeet waar we vorige week hebben gegeten. Ik herinner me exact wat we tegen elkaar vertelden in de bar van een jeugdherberg in London, maar vergeet steeds hoe je katten heten.
Mijn geheugen is half spons, half vergiet. Nuttige informatie moet al echt zestien keer door mijn cortex geramd worden eer er iets van blijft hangen, en dan schrijf ik het best nog eens op, op een papiertje dat dan ergens opgeborgen wordt waar ik het nooit meer zal vinden. Vertel mij één keer een mop over een leeuw, een konijn, een giraf en een gorilla, en verdomme, ik zal ze na twee jaar nog kennen.
Dus als u mij nog eens verdwaasd, verward en hopeloos verloren op straat ziet ronddwalen, neem mij bij de hand en leid mij huiswaarts, ik kan erecht niet aan doen. Ik zal u dan die mop van de gorilla, het konijn, de leeuw en de giraf vertellen.
Subscribe to:
Posts (Atom)