Een beeteken honger...

No rest for the wicked

Je bent niet af en toe verzamelaar, je bent het "24/7" zoals ze het over de plas zeggen. Dat geldt dus ook voor 'jours troelie', en aldus sprokkelde ik in een niet chronologische volgorde het volgende recentelijk bijeen:

Op de Facts meegepakt: Beeldstorm 8. Gratis. Zou er ook niks voor betaald hebben, maar 'for the sake of completeness' toegevoegd aan de catacomben. Lelijk, plat, gemakkelijk, en dat verkocht als de strip nieuwe stijl, als zou vakmanschap een lelijk woord zijn. Jakkes. Maar gratis. GRRRRRRRaaaaaaaatis! (En neemt och god, och here, 0.2 cm in op de plank, dus wat zou het deren.)

En dan plots, op dezelfde dag, twee Liberatores, alletwee in de afprijsbakken, alwaar ze zeker niet thuishoren, maar dat heeft u niet van mij. "Ranxerox a New York" is dan wel en français, maar we werken nu ook al vijf jaar in Brussel, alwaar geen hond Nederlands spreekt, dus dat viel wel mee. Hij is ook in een pocket formaat, maar mijn kleine teen vertelt me dat ik nog lang kan zoeken naar een mijn volgende Liberatore.


Rechtstreeks uit de teletijdsmachine van professor Barabas kwam dit pareltje geduikeld. Er nam namelijk een voorhistorisch exemplaar van de bibliothecari'i afscheid van de beschutte werkplaats waar ik werk; en die leegde zijn schuiven en verdeelde de inhoud onder mijn collega's ,waarvan er eentje de tegenwoordigheid van geest had om dit voor mij opzij te houden, uit het gezegende jaar 1968:

Bedankt, Elke!

Lang verwacht, de nieuwe Lanfeust, met wat voor de ene een prachtige cover is, en voor de andere heiligschennis:

Zoals steeds, gekocht in de Koeritza.

En dan was er ook die keer dat ik te vroeg in het station was, en deze zag liggen.
Het toeval wil dat ik met de tekenaar ooit nog in een grijs verleden enkele schoolbanken heb gedeeld, dus wou ik zien wat Steve tegenwoordig deed.

En dan het topstuk: 2 hardcovers in een verzamelbox, Silence, door grootmeester Comès. Onlangs nog verkozen tot 8ste beste Belgische strip. Voor een luttele vijf euro op Kapaza. Je moet gewoon je ogen openhouden voor dat soort koopjes. Lees er ook hier over.

En gewoonweg omdat ik jullie allen zo sympathiek vind, gooi ik er een prentje bij, uit die befaamde Silence.

Uit het grote geschiedenisboek

Bedankt,

Imke, voor de inspiratie voor deze cartoon!

De tekenaar spreekt.

De laatste tijd voelt het up to date houden van deze blog meer aan als een verplichting dan een hobby.
Aan de ene kant is het goed een deadline te hebben, mezelf zodoende verplichten bezig te blijven, anderzijds voelt het niet zo lekker meer. Ik ben moe. Creatief moe.
Heb ik überhaupt wel zoveel te vertellen dat ik al deze breedbandruimte dien in te nemen? Ben ik wel zo goed dat ik al mijn krabbels, waar ik steeds meer de fouten en de lelijke kanten van zie, in uw gezicht dien te wrijven? Heeft het allemaal wel zin? Waar wil ik heen met dit geneuzel en gezaag? Is het het vallen van de bladeren, een najaarsdepressie?
Het is al heel lang geleden dat ik zelf nog kon lachen met een van mijn cartoons, er zelf enthousiast over ben geweest, mezelf verbaasd heb.
Ach, het zal wel overwaaien. Volgende week een extra lelijke en domme cartoon. U weze gewaarschuwd. Ik zou ze direct in Beeldstorm kunnen plaatsen, verdekke.