Thursday, November 20, 2008

No rest for the wicked

Je bent niet af en toe verzamelaar, je bent het "24/7" zoals ze het over de plas zeggen. Dat geldt dus ook voor 'jours troelie', en aldus sprokkelde ik in een niet chronologische volgorde het volgende recentelijk bijeen:



Op de Facts meegepakt: Beeldstorm 8. Gratis. Zou er ook niks voor betaald hebben, maar 'for the sake of completeness' toegevoegd aan de catacomben. Lelijk, plat, gemakkelijk, en dat verkocht als de strip nieuwe stijl, als zou vakmanschap een lelijk woord zijn. Jakkes. Maar gratis. GRRRRRRRaaaaaaaatis! (En neemt och god, och here, 0.2 cm in op de plank, dus wat zou het deren.)

En dan plots, op dezelfde dag, twee Liberatores, alletwee in de afprijsbakken, alwaar ze zeker niet thuishoren, maar dat heeft u niet van mij. "Ranxerox a New York" is dan wel en français, maar we werken nu ook al vijf jaar in Brussel, alwaar geen hond Nederlands spreekt, dus dat viel wel mee. Hij is ook in een pocket formaat, maar mijn kleine teen vertelt me dat ik nog lang kan zoeken naar een mijn volgende Liberatore.


Rechtstreeks uit de teletijdsmachine van professor Barabas kwam dit pareltje geduikeld. Er nam namelijk een voorhistorisch exemplaar van de
bibliothecari'i afscheid van de beschutte werkplaats waar ik werk; en die leegde zijn schuiven en verdeelde de inhoud onder mijn collega's ,waarvan er eentje de tegenwoordigheid van geest had om dit voor mij opzij te houden, uit het gezegende jaar 1968:
Bedankt, Elke!

Lang verwacht, de nieuwe Lanfeust, met wat voor de ene een prachtige cover is, en voor de andere heiligschennis:

Zoals steeds, gekocht in de Koeritza.


En dan was er ook die keer dat ik te vroeg in het station was, en deze zag liggen.
Het toeval wil dat ik met de tekenaar ooit nog in een grijs verleden enkele schoolbanken heb gedeeld, dus wou ik zien wat
Steve tegenwoordig deed.



En dan het topstuk: 2 hardcovers in een verzamelbox, Silence, door grootmeester Comès. Onlangs nog verkozen tot 8ste beste Belgische strip. Voor een luttele vijf euro op Kapaza. Je moet gewoon je ogen openhouden voor dat soort koopjes. Lees er ook hier over.


En gewoonweg omdat ik jullie allen zo sympathiek vind, gooi ik er een prentje bij, uit die befaamde Silence.

6 comments:

Occy said...

... en zo naderen we langzaam maar zeker de 600!! En ge moogt zeggen wat ge wilt, maar iemand met 600 strips in zijn huis, dat is gene normale, hé ...

Lebbercherrie said...

Da ies, Jéhan, da ies! Ben nooit gene gewone geweest.

Graag zou ik er uiteindelijk een stuk of zesduizend hebben, maar dat lijkt me onmogelijk. Misschien moet ik eens als denkoefening de strips tellen die ik ooit gelezen heb, zou ik er dan komen, aan die zesduizend? Perhaps, wie weet? Misschien moet ik een tweede Librarythingbib opstarten daarvoor. Maar om er dan direct opnieuw $ 20 voor te betalen, dat zie ik dan weer niet zitten.

Occy said...

Ik heb dat nochtans gedaan, en ben daar vreet kontent van, moet ik zeggen - jazeker. (Twas wel nog in de tijd dat twintig dollar maar iets van een 13 eurookes waard was)

Lebbercherrie said...

Yes, but, no but, like, yes, but no, but yes, but...ik ben en blijf een gierige pin.

Zimbob said...

én een vadsige.

Lebbercherrie said...

Waar, zo waar.