Er was eens...

een tekenaar van vuile en rare verhaaltjes, die een heel lief vrouwtje had. Zij zei op een dag: "Laat die neuskeutel-etende kabouters en lijmsnuivende theepotten eens, en teken eens iets over uw vrouwke." En telkens onze tekenaar aan een vies verhaaltje begon, stelde zij steeds diezelfde vraag. Onze tekenaar, een zéér geduldig en wijs man, begon daar op den duur wel iets in te zien. Ook opdat zij dan zou stoppen met zagen over een cartoontje over haar. Maar wat, wat diende hij te tekenen? Indien hij haar zou betrekken in zijn vreemde en perverse wereld, zou het niet meer datzelfde vrouwtje zijn. Toen viel onze tekenaar zijn franksken; hij zou haar verhaal tekenen zoals het gebeurde. Lieve Kathleen, ik weet dat ge het soms ambetant vindt dat ik constant zit te tekenen en in te kleuren en op Photoshop te vloeken, maar de tijd en vrijheid die je me gunt met mijn tekeningen, apprecieer ik zeer zeker. Dank u. Ik hou van jou.